ღ Annyeonghaseyo! ღ

Friday, November 2, 2012

Nasib Diri Aku...

Assalammualaikum...
Kali ni mesti hairan kan sebab kenapa aku tak letak Salam 1Malaysia dah kan...sebab aku rasa tak perlu nak berpolitik sangat sekarang ni kan...btw dah lama aku tak update blog aku ni...haih mungkin aku terlalu sibuk...lagipun hari tu lappy aku masuk wad la katakan...sakit plak dia haih...dah lama aku tak menaip kat sini kan sekarang aku ada cerita yang aku nak kongsi kan dengan blogger yang ada...suka ka tak tu masalah hampa la nah...,macam ni...

NASIB DIRI AKU...
Macam ni la sejak dua mejak ni aku selalu sangat tertekan dengan keadaan aku sekarang...nak kata aku ni tak bersyukur dengan apa yang aku ada sekarang ni,aku sentiasa bersyukur tapi...aku pun ingin nak jadi macam orang lain juga yang sentiasa dapat apa yang depa nak...tapi aku susah sangat nak dapat apa yang aku nak...bukan dari sekarang baru jadi benda ni tapi sejak aku masih kecil lagi memang selalu macam ni...macam sekarang ni aku nak sangat kasut nike yang aku suka tu tapi aku tak boleh nak memiliki kasut tu diatas sebab-sebab tertentu...haih...tu satu hal...ni ada lagi satu hal yang aku rasa macam aku kecewa sangat dan down sangat...bayangkan lah dari dulu sampai sekarang aku berkerja siang malam sampai aku penat,kesihatan tak terjaga tapi aku tak boleh nak buat simpanan untuk diri aku sendiri...semua hasil titik peluh aku aku buang macam tu ja...aku bukan lah nak mengungkit dengan apa yang telah aku korban kan...tapi aku rasa at least bagi la aku dapat apa yang aku nak sekali....aku selalu dapat apa yang aku tak mau dan 50:50 terhadap benda tu....tambah sekarang pulak aku dah nak bertunang duit lagi semua tu...aku tak kisah la macam mana pun tapi masalahnya sekarang ni tahun depan ataupun tahun 2014 aku akan menikah atau kahwin...insyaallah kalau jodoh kami panjang...bila dah terikat aku rasa bebanan terhadap diri aku sangat sangatlah berat sebab aku masih muda untuk hadapi semua ni...tapi aku tak salahkan dia kerana aku sendiri yang nak benda ni....aku tak boleh salahkan sesiapa pun dalam hal ni...tapi tak boleh seorang pun memahami keadaan aku sekarang yang masih tidak tentu arah...yang stabil lagi kehidupan aku...yang depa tau hanya sekadar syok nak aku dengan dia kahwin...depa tak pikiaq langsung keadaan aku macam mana sekarang ni...aku kerja gaji aku tak tinggi macam orang lain...keluargan aku pulak...abang aku sampai sekarangt tak berkerja...dia tak rasa simpati sikit kat aku dengan mama aku yang bertungku-lumus mencari pagi siang petang malam...dia senang saja senang lenang bangun tidoq tengah hari,makan,keluaq,pagi baru balik...tapi mama aku sayang sungguh kat dia haih...mama aku pun tak pernah pikiaq yang gaji aku ni tak la tinggi mana macam orang lain...dia selalu minta lebih kat aku...so macam mana aku nak saving...tapi aku ni jenis tak sanggup tengok depa susah...dengan sapa pun aku macam tu...dengan kawan kawan pun aku nak tengok depa senang ni kan keluarga aku...aku berkerja sampai aku sendiri terlupa nak makan...aku sanggup tolong rakan sekerja aku buat kerja depa sebab depa bagi upah...so aku dapat la duit lebih untuk aku buat makan harian...tapi tak seorang pun yang hargai dengan usaha aku,tak yang memahami aku...depa suruh buat itu ini...sikit pun tak pernah pikiaq aku penat ka apa...haih...aku terasa kadang kadang dengan depa ni semua tapi aki dah tak ada tempat nak luah..jadi kat sini la aku boleh luah pun...tak apa la aku susah pun aku tak kisah tapi tolong la sekali ja faham keadaan aku...aku punya cari rezeki sampai aku tak ada masa dengan kawan kawan aku...aku pun nak jadi macam orang lain juga...boleh saja anytime nak lepak dengan kawan kawan,boleh beli apa yang nak,tak tertekan pikiaq pasal duit...haih memang nasib aku macam ni la kot aku rasa...tuhan berikan ujian kepada aku terlalu berat sampai kadang kadang aku sendiri tak boleh nak tanggung semuanya..haih..."ya allah kalau ini lah cara ujian yang kau berikan kepada aku,kau kuat kan lah iman dan kau tambahkanlah tahap kesabaran aku untuk aku hadapi segala ujian mu ya allah..."....aku mengaku la kadang kadang aku lupa kat DIA...bila aku susah baru aku ingat...kadang kadang la...yala sebab aku pun seorang hamba yang lemah kan...aku harap aku cepat berubah...aku rasa sampai sini saja aku nak luahkan...satg kalau panjang sangat malas pulak nak baca ye tak???...

Ok la to be continue...
Assalammulaikum warahmatullah hiwabarakatuh...